من سیاوش صمدی هستم و در این پست میخوام در مورد پنج ویژگی بسیار مهم یک مدرس زبان صحبت کنم.
دقت داشته باشید که از لحاظ آکادمیک، شاید این لیست به چندین صفحه برسد که از حوصلهی این مطلب خارج هست.
اما در این پست به پنج ویژگیای اشاره میکنم که در مفهوم خودشون بقیهی تعاریف رو هم جا میدن.
این پنج ویژگی عبارتند از:
1- خلاقیت مدرس زبان انگلیسی
2- تعقل و تحقیق
3- تعامل
4- استقلال فکری
5- اتکاء متقابل و برهمبستگی
یک مدرس خلاق توی کلاس میتونه معجزه بکنه. ابتکار عمل یک مدرس میتونه کلاس رو از یکنواختی دربیاره و باعث مشارکت دانشجویان با انگیزهی به مراتب بیشتر در فعالیتهای کلاسی بشه.
آلبرت انشتین میگه خلاقیت از خود آموزش مهمتره.به باور آلبرت:
“پیشرفت انسانها تنها از طریق آموزش امکانپذیر است. اما بدون ابتکار وخلاقیت، آموزش صرفا به یک چرخه انتقال داده ازطریق مدرس به دانشجو و سپس بازگشت آن به مدرس از طریق آزمون تبدیل میشود. آموزش نباید فقط به همین چرخه ختم شود؛ بلکه باید مهارتهایی همچون ابتکار و خلاقیت را در ذهن دانشجو پرورش دهد تا نقش پیشبرنده برای نسل انسانها ایفا کرده و ما را به آینده هدایت کند.”
مدرسانی که در شیوهی تدریس خود ابتکار عمل به خرج میدهند میتوانند همهی مهارتهای زبانی را به نحوی آموزش دهند که هم جذاب باشند و هم موفق.
این مدرسان میتوانند قوهی خلاقانهی ابراز عقیده دانشجویان را فعال کرده و به نحو احسن در کلاس خود از این استعداد بهره ببرند.
دانشجویان نیز به نوبهی خود پذیرای مدرسان مبتکر و خلاق در امر آموزش هستند.
خلاقیت باعث میشود که مدرس از پروسهی کلیشهای آموزش خارج شده و با دید بازتری به همان پروسه برگشته و تغییرات لازم را برای بهبود مسیر اعمال کند.
دانشجویان همواره پذیرای ایدههای نو سر کلاس هستند.
خلاقیت یعنی:
آیا شما باور دارید که مدرس خوب، مدرس خوب به دنیا میآید؟ جواب خیر است! مدرسان خوب، ساخته میشوند!
یک مدرس باید همواره در حال مطالعه و تحقیق و افزایش آگاهی خود نسبت به حرفهی خود بوده و حتی در راستای تولید علم در این زمینه قدم بردارد.
در عصر حاضر تئوری و تجربه دست در دست هم باعث حرفهای شدن افراد در کار خود میشوند.
به این صورت که یک استاد در مورد روشهای نوین آموزش تحقیق کرده، از نتایج ارایه شده در کلاس استفاده کرده و با در نظر گرفتن بازخورد، پا در عرصهی تولید دانش برداشته و در کنار آن همواره روشهای تدریس خود را تغییر داده و بازبینی میکند.
یک مدرس باید همواره از آخرین دستاوردهای مرتبط با آموزش زبان آگاه بوده و تا حد امکان در صورت لزوم در کلاس خود اعمال کند.
همچنین در نهایت بازخورد آن را برای همکاران خود به صورت مقاله چاپ و منتشر کند.
مدرسانی که تعامل را در کلاس خود تشویق میکنند باعث ایجاد محیطی میشوند که در آن دانشجویان میتوانند با احترام به تبادل اطلاعات و باورهای خود بپردازند.
این امر در انتها باعث تقویت مهارت گفتمان در بین دانشجویان شده که یک اصل در آموزش زبان محسوب میشود.
مدرسان با استفاده از تکنیکهای مختلف آموزشی همچون بحثهای گروهی، مصاحبههای شبیهسازی شده، نقشبازی کردن به تقویت این مهارت در فضایی مفرح و شاد در کلاس بپردازند.
استقلال فکری یعنی داشتن توانایی تفکر و تعقل بدون نظارت و هدایت یک فرد دیگر.
در دنیایی که هر سال دانش بشر دو برابر میشود و اموری که زمانی به عنوان امری واضح و حقیقی پذیرفته شده بودند، در دنیای حال مهر بطلان به روی آنها خورده شده است، داشتن استقلال فکری یکی از مهمترین ابزاری است که هر مدرس و دانشجویی باید به آن مسلح باشد.
مدرسان زمانی میتونن این توانایی رو در دانشجویان رشد بدن که در گام اول خودشون این قدرت رو داشته باشند.
استقلال فکری یعنی:
مدرسی که خودش استقلال فکری داره میتونه باعث افزایش انگیزهی دانشجویان در تقویت همین مهارت توی خودشون بشه.
تمرینهای زبانی باید در راستای پرورش چنین تفکری تعریف و تعبیه بشن.
اتکاء متقابل یک شرط لازم برای موفقیت در عصر حاضر است. یک مدرس باید دانشجویان را از وابستگی فکری به سمت استقلال فکری و در انتها برهمبستگی هدایت کند.
بشر یک موجود اجتماعی است و در دنیایی رقابتی امروز و روابط پیچیده و در هم تنیدهی اجتماعی، برهمبستگی عامل پیشرفت و موفقیت است.
آن افرادی که میتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند، قادر هستند از نردبان پیشرفت نیز بالا بروند.
این افراد با نگاه مثبت به آینده میتوانند اعتماد دیگران را جلب و روابط اجتماعی خود را تقویت کنند.
آنها مودب، خوشمشرب، قدرتمند و قانع کننده هستند – تمام صفات یک مدرس خوب و حرفهای.
یک مدرس موفق با داشتن این پنج ویژگی میتواند استقلال هویتی به دانشجویان خود اعطا کنید که یکی از مهمترین مراحل یادگیری زبان است.
مدرسان و دانشجویان عزیز، اگر شما هم ویژگیای و میشناسید که برای مدرسان زبان لازم هست، خوشحال میشم توی کامنتها به اشتراک بذارید.
ممنون
بسیار جالب بود